Mag ik helemaal zijn wie ik ben?

Mag ik helemaal zijn wie ik ben?

Mag ik boos zijn? Mag ik verdrietig zijn? Mag ik trots zijn? Mag ik alles zijn wat ik ben?

 

Alleen als het echt niet meer te houden is, dan stort mijn boosheid of verdriet eruit. Liefst hou ik het binnen in mij. Dat niemand het ziet dat ik geraakt wordt. Dat ik alles onder controle heb, terwijl er onderhuids van alles speelt. De buitenkant is altijd rustig en kalm, redelijk en begrijpend.

 

Maar ook als ik supertrots of uitbundig blij ben, zal ik dat niet gauw laten zien. Nee, dat is niet bescheiden. Op eens of andere manier hoort dat ook niet en voelt ook kwetsbaar.

 

Het dempen van mijn gevoel is een soort beschermingsmechanisme. Een mechanisme om niet te kwetsbaar te zijn en om controle te hebben.

Maar wat als ik het wel laat zien. Wat gebeurt er dan? Hoe kwetsbaar voelt dat? En wat vindt een ander er dan van? Dat is onbewust de reden om me niet te laten gaan. Straks vindt een ander het gek of raar of weet niet wat hij of zij er mee aan moet. Wordt de ander boos op mij, of hoor ik het er niet meer bij..

 

Als jong kind uiten we vrijuit al onze emoties. Alleen ergens hebben we onszelf aangeleerd dat huilen, boosheid of trots er niet mag zijn. Het wordt vaak verstopt, het is privé. We schamen ons ervoor en zelfs ook die emotie van schaamte verstoppen we nog. En vervolgens proberen we onszelf af te leiden om niet te voelen, bijvoorbeeld met voedsel, televisie of anders.

 

Wat we onbewust daardoor doen is de energiestroom in onszelf blokkeren. We stoppen het weg, maar het klopt steeds harder aan om gezien en gevoeld te worden. Ons lichaam geeft steeds meer signalen, dat er iets om aandacht vraagt. Als deze energie weer mag stromen, gaan we zelf ook weer meer stromen. Volop leven, met alles erop en eraan.

 

Wat als het er allemaal mag zijn?

Het kan overweldigend voelen om je emoties te laten stromen, vooral als ze al lang zijn weg gestopt. Maar weet dat een pure emotie slechts een paar minuten door je heen raast, dan ebt hij weer weg. De emotie wil alleen gevoeld worden.

 

Hoe kun je dit aanpakken?

1) Het begint met herkennen, wat speelt er in mij. Wat voel ik in mijn lichaam, wat denk ik, welke emoties voel ik.
2) Dan is de volgende stap erkennen. Het accepteren dat deze gevoelens er zijn. Dat ik ze mag en kan voelen. En neem ook de tijd om dit te doorvoelen.

3) Voel wat je nodig hebt: Schrijf het van je af, ga de natuur in, fanatiek sporten, een dutje of wat voor jou op dat moment fijn is.

 

Door emoties vrij te laten stromen, wordt het niet meer opgesloten tot het eruit barst. Het mag er gewoon zijn, als het er is. Daardoor kan de energie vrij stromen.

Voor mij voelt er dan opluchting, het voelt lichter en krachtiger. En ach, ook al vinden anderen er wat van, wat maakt het uit. Dit is wie ik ben, helemaal met alles erop en eraan. Dat voelt vrij en sterk.   

 

Inzicht in je patroon en de wortel eronder

Het is belangrijk om nog een laagje dieper te kijken om ook het patroon te zien. Zodat je herkent wanneer je dit doet. Wanneer demp ik mijn gevoel? Ga ik uit verbinding met mijn gevoel. Wat zit hieronder, waar is dit ontstaan? Vaak ligt de oorzaak ergens in onze jeugd, hoe we  hebben geleerd om onszelf te beschermen. Of we hebben eens de overtuiging opgevat dat we niet zwak of kwetsbaar mogen zijn. Het kan ook zijn dat dit patroon al eerder is begonnen, bijvoorbeeld bij je vader, moeder, grootvader of dat het in de hele familielijn voorkomt. Door dit te ontdekken, kun je de wortel hieronder opruimen. Zodat je hier niet steeds weer in terug valt. Door hier inzicht op te krijgen en dit echt te erkennen, kan je hierin op het niveau van de oorzaak duurzaam veranderen.

 

 

Wil jij hulp om inzicht te krijgen in je patronen en hoe je de wortel eronder kunt opruimen? Dit is waar ik met jou naar op zoek ga in een transformatiesessie.

 

 

In oktober kun je nog gebruik maken van de herfstaanbieding voor een transformatiesessie. Bij een afspraak in oktober ’23 betaal je nu maar 35 euro. Klik hier voor meer informatie over de herfstaanbieding.